-
1 встречный
-ая; -ое1) каршы, каршы килә торган2) каршы, каршылау...ы, каршы җавап...ывстречный иск юр. — каршы дәгъва
3) кара-каршы, кара-каршы алып барыла торган4) в знач. сущ. встречный м очраучы, очраган кеше•- первый встречный
См. также в других словарях:
реплика — 1. Әңгәмәдә катнашучының сөйләүче сүзенә каршы төшеп яки җавап итеп сүз әйтүе, сүз кыстыруы. Берәр тамаша, күренеш вакытында яки җыелыш, утырыш, киңәшмә һ. б. ш. барганда кемнең дә булса каршы сүз әйтеп урыннан кычкыруы, искәрмә ясавы 2. Суд… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
